Bij Trisoplast houden we van projecten waarbij we met slimme oplossingen het beste uit de situatie halen. Nog mooier is het als we daarbij het milieu zoveel mogelijk ontzien. C2 deponie in Rijnmond wás zo’n project.

Gevaarlijke situatie

In de jaren ’90 werd middelzwaar chemisch afval gestort in een reusachtige bak van 300 bij 50 meter en 11 meter diep. Dit afval was niet brandbaar en kon niet verder worden verwerkt. Denk hierbij aan stoffen die zware metalen bevatten, zoals afgewerkte batterijen. De C2 deponie, zoals de stortplaats heet, wordt beheerd door Afvalverwerking Rijnmond. De stortplaats, is omgeven door een ringdijk opgebouwd uit verbrandingsslakken. Boven dit vak was tijdens de periode van het storten een enorm beweegbaar dak aangebracht zodat er geen regenwater naar binnen kon sijpelen. Het dak werd pas doorgeschoven als alles afgedekt was met tijdelijke folie. Een constructie die niet optimaal was en ronduit gevaarlijk bleek. Eind jaren ’90 werden er werknemers ziek die werkzaamheden in de bak moesten uitvoeren. In 2002 brak er zelfs brand uit. Reden genoeg om het storten in 2005 te beëindigen en de overgebleven ruimte op te vullen met bodemas.

Win-win

De hellingen van de ringdijk rondom de bak waren oorspronkelijk afgedicht met een laag bestaande uit een mengsel van zand en bentoniet. Deze bleek echter te worden aangetast door de onderliggende verbrandingsslakken en voldeed niet meer aan de dichtheidseisen. In 2002 was er met Trisoplast al een nieuwe afdichting op de hellingen aangebracht bovenop de afgekeurde zand-bentoniet laag. Hierbij gingen we op een innovatieve manier te werk die een win-winsituatie voor zowel de klant als het milieu opleverde. We mixten een deel van het bestaande zand-bentonietmengsel dat oorspronkelijk als afdichting was gebruikt op met bentoniet-polymeerpoeder, om zo tot een ijzersterke nieuwe isolatieconstructie te komen. Zonder daarbij onnodig schoon nieuw zand te gebruiken.
Om de bak volledig veilig te maken en het ietwat turbulente verleden goed af te kunnen sluiten, werd na sluiting van de stortbak uiteindelijk in 2011 ook voor Trisoplast gekozen voor de definitieve bovenafdichting van het bovenvlak.